Liften in Nieuw-Zeeland

Heeey allemaal! Ik zit nu alweer ruim een week in Nieuw-Zeeland en wat is dit land toch ongelovelijk mooi. Het is echt niet normaal. Overal staan bergen (met of zonder bomen), enorme meren en grote bossen. Dit stukje wordt waarschijnlijk ook iets langer dan normaal (ja nog langer..) want er is echt ongelovelijk veel hier gebeurt in de 12 dagen dat ik hier ben.

Op 28 januari ben ik van Cairns naar Sydney gevlogen en vanuit Sydney ben ik dan weer naar Wellington, de hoofdstad van Nieuw-Zeeland gevlogen. Dat ik terug vloog naar Sydney vond ik eigenlijk best een beetje raar. Dit is toch de plek waar mijn grote reis in Australië is begonnen. En ik heb er bijna 3 maanden over gedaan om van Sydney naar Cairns te reizen en dan vlieg je nu oppeens binnen 1 dagje weer terug.

Ik landde midden in de nacht op het vliegveld van Wellington. Ik wist eigenlijk vrij weinig over Nieuw-Zeeland en had het eigenlijk een beetje verwacht als een klein Australië (ik kom er later nog achter dat ik het helemaal mis heb)

Maar goed daar sta je dan midden in de nacht, precies aan de andere kant van de wereld, het aller verste punt van mijn veilige huisje op deze aardbol en ik wist niet eens waar ik naar toe moest. Ik heb wel een boek over Nieuw-Zeeland in mijn backpack zitten en ik was ook van plan hier iets uit te gaan lezen voordat ik aan zou komen in Wellington. Maar je weet natuurlijk hoe dat gaat... niks van terrecht gekomen. Plan A was om op het vliegveld te slapen maar helaas zat ik op de laatste vlucht en had de beveiliging het vliegveld al bijna helemaal afgesloten. Dan maar plan B, die had ik helemaal niet maar die heb ik maar even snel verzonnen.

En plan B is geworden: Ik ben naar een man gelopen die er uitzag als een shuttlebusje-chauffeur en gevraagd of hij mij naar een hostel kon brengen ergens in het centrum. Hij moest nog wel wachten op wat andere klanten maar verder was het geen probleem (als ik maar zou betalen natuurlijk :p)

Zo ben ik dan in mijn eerste hostel in Nieuw-Zeeland terrecht gekomen en naast mijn nieuwe hostel zat ook een backpackersbar dus daar heb ik meteen maar ff een biertje gedronken ookal was ik pas net een uurtje in Nieuw-Zeeland. Daar heb ik een beetje gepraat met wat engelse backpackers en met hun heb ik ook mijn eerste "jagerbomb" gedronken, wat hier echt HET drankje is. Een jagerbom is een half glas red-bull en daar moet je dan een shotglaasje jagermeister in gooien en dan in 1 keer opdrinken en het was eigenlijk nog best lekker ook... Na dit drankje ben ik toch maar gaan slapen omdat ik de volgende dag toch wel iets van Wellington wilde zien.

De volgende ochtend werd ik eigenlijk al wakker voordat mijn reiswekkertje afging van de kou. Ik was namelijk nog de tropische temperaturen van Cairns gewend, 35 graden en nu was het oppeens iets van 17 graden in die kamer... KOUD!!! Nadat ik me zo warm mogelijk heb aangekleed (ik heb na 1 maand reizen mijn jas namelijk naar huis gestuurd) ben ik de stad in gegaan.

Het eerste wat me eigenlijk echt opviel was dat alles veel europeeser leek dan in Australië. In Australië rijdt namelijk bijna iedereen in grote pickup-trucks of 4x4 SUV's en hier rijden de meeste mensen in compacte europeese of japaanse auto-tjes, ook is de architecteur meer europees en mensen praten hier gewoon normaal engels wat je op school leert in plaats van: "Hej-maaate! H'its goooooing?". Het voelde eigenlijk een beetje alsof ik in een engels stadje rond liep. En dat gaf het gevoel alsof ik weer wat dichterbij huis was. (ookal ben ik alleen maar verder van huis)

In het centrum van Wellington ben ik een beetje de toeristische plaatsjes afgelopen, the pralement house, the governement building (dit is wel een grappig gebouw het lijkt alsof het van steen/beton is maar het is gemaakt van een hele sterke houtsoort) met een kabeltrammetje ben ik de berg op gegaan en genoten van het uitzicht, beetje in winkeltjes gekeken en ik ben naar het national museum van Nieuw-Zeeland geweest. Ja daar schrik je wel ff van he :P In het museum heb ik wat gelezen over de geschiedenis en cultuur van Nieuw-Zeeland omdat ik hier bijna niks over wist.

De volgende dag heb ik in de ochtend de ferry gepakt naar het zuider eiland. Dit was echt 1 van de mooiste overtochten die ik ooit heb gemaakt. Je vaart namelijk weg uit het stedelijke Wellington en 1,5 uur later vaar je op knalblauw water tussen de eerste groene bergen van het zuider-eiland.

Na 3 uur in totaal varen kwam ik aan in een klein plaatsje met de naam Picton. Hier heb ik ingecheckt in mijn nieuwe hostel en daarna ben ik het dorpje in gegaan. In het dorpje was helaas niet zoveel te doen maar dat maakte het uitzicht wel weer mee dan goed (bergen, baai en uitzicht tot de horizon). En tot mijn grote verbazing hadden ze een nederlandse bakkerij die boterkoek verkocht en in de supermarkt kon je gewoon gevulde koeken met nederlandse verpakking kopen! Moet toch niet gekker worden, dan zit je echt aan de andere kant van de wereld en dan kom je dit weer tegen in de supermarkt :P

Na 1 dagje Picton vond ik wel weer dat het tijd was om verder te reizen. Ik wilde dit alleen toch anders doen dan dat ik in Australië heb gedaan omdat ik wel genoeg in de bus had gezeten. Tijdens mijn reis heb ik namelijk te horen gekregen van andere backpackers dat liften in Nieuw-Zeeland redelijk veilig is en heel makkelijk. Zo gezegd zo gedaan, bordje gemaakt met mijn volgende bestemming, Nelson en langs een doorgaande weg staan met je duim omhoog. Na 15 minuten stopte eindelijk een auto. Deze man was alleen niet van plan om mijn helemaal mee te nemen naar Nelson maar wilde mij melden dat ik aan de verkeerde weg stond en dan hij mij eventueel wel naar de goede weg wilde brengen. Natuurlijk heb ik dit aanbod genomen en na 5 minuten stond ik eingelijk op de goede doorgaande weg.

Die andere backpackers hadden echt gelijk dat liften in Nieuw-Zeeland makkelijk is want na ongeveer 10 minuten stopte een busje om me mee te nemen. Ik reed mee met een oudere nieuw-zeelandse man die mij af zou zetten in een dorpje net voor Nelson.Vanaf dat dorpje werd ik na 5 minuten opgepikt door een moeder en dochter die onderweg waren naar een vrijgezelenfeestje. In Nelson heb ik meteen ingecheckt in mijn volgende hostel. Dit was eigenlijk een pub die wat kamers boven de kroeg vrij had en deze verhuurde aan backpackers. Het zag er allemaal een beetje smerig uit maar mijn nieuwe kamergenoten compenseerde dat wel weer.

Ik deelde mijn kamer namelijk met 4 gestoorde zweedse gasten en nadat we kennis hadden gemaakt zijn we eigenlijk meteen met ze alle naar het strand gegaan. (het is namelijk een stuk warmer op het zuidereiland gelukkig) Na een dagje te hebben gechilled met mijn nieuwe zweedse kamergenoten kwam ik ook nog Linda (het meisje waarmee ik naar Londen ben gevlogen in het begin van mijn reis) tegen in het hostel. S'avonds wilde we gezellig een drankje doen in het park en onderweg kwamen we nog wat Argetijnse meiden die we ook maar hebben uitgenodigd. Later kwam er ook nog een vage lokale skatergast bij zitten.

Na een "paar" drankjes zijn we met de hele club het centum van Nelson in gegaan en hebben we daar ff keihard gestapt. Dit was echt heel cool omdat de lokale jeugd ook uit was. In Australië sta je namelijk eigenlijk alleen maar tussen de backpackers maar nu een keertje niet.

De volgende dag werd iedereen wakker met de nodige kater en moest ik alweer afscheid nemen van mijn zweedse kamergenoten. Hun gingen namelijk verder naar het noorden en Linda en ik hebben een auto gehuurd om verder naar het zuiden te reizen.

Het is echt niet normaal maar zelfs de wegen zijn hier mooi om op te rijden. Door alle bergen hier zijn de wegen niet recht zoals in Nederland maar hier krokkelen ze tussen de bergen door waardoor je soms het idee hebt dat je in een achtbaan zit. En dan heb je natuurlijk ook nog eens het uitzicht.

Na 7 uurtjes rijden in een prachtige omgeving kwamen we aan bij het plaatsje waar we de auto moesten inleveren, Greymouth. Hier zijn we 1 nachtje gebleven om weer even tot rust te komen en de volgende dag zouden we dan weer apart verder reizen. Dit omdat Greymouth een slaperig stadje is waar niks te doen is en Linda had een buspas gekocht en ik niet, dus ik zou weer verder gaan liften.

Maarja soms gaan dingen niet helemaal zoals gepland. Want ik had net mijn volgende liftbordje gemaakt en te drogen gelegd op mijn bed toen mijn nieuwe kamergenoot de hostelkamer in liep... Hij zag namelijk mijn bordje liggen en ik kreeg meteen een lift aangeboden. Hij zou er namelijk morgen toch langs rijden.. RELAXT!! Dit gaat nog makkelijker dan ik ooit had kunnen denken! Ik hoef niet eens langs de weg te staan!

De volgende dag ben ik dus mijn met kamergenoot en Linda (die had toch maar de bus gecanceld omdat dit wel heel makkelijk ging) naar Frans Josef gereden. Hier wilde we stoppen omdat hier 1 van de 2 gletsers in Nieuw-Zeeland staat en je kan met een tour mee om deze te beklimmen. Om 12uur kwamen we aan in Franz Josef en om 15uur konden we al meteen mee met een tour om de gletser te beklimmen. Dit was echt heel gaaf! En ik had dit zeker voor geen goud willen missen. Eigenlijk was dit ook best raar want 2 dagen geleden lag ik nog op het strand en nu ga ik een smeltende sneeuw/ijsberg beklimmen. Maar het was echt ongelovelijk mooi en niet eens zo heel koud! Ik heb namelijk de hele tour gedaan/overleefd in mijn korte broek.

Terug in het hostel hebben we wat eten gekookt en alvast afscheid genomen omdat Linda de volgende dag vroeg de bus moest pakken en ik weer verder zou gaan met mijn roadtrip. En het is echt ongelovelijk maar het ging gewoon weer zo makkelijk als de dag ervoor. Ik stond namelijk in de rij om uit te checken in het hostel. En terwijl ik stond te wachten had blijkbaar een engels stelletje mijn liftbordje gezien en ik kreeg gewoon weer spontaan een lift aangeboden!! Naaah dit is toch niet normaal! Ik wilde dat in Nederland alles zo makkelijk ging zeg :D

Na een hele gezellig dag te hebben gehad in de auto hebben ze me afgezet in het plaatsje Wanaka. Hier wilde ik een dagje blijven omdat hier een enorm zoetwater meer is wat echt perfect is om te kajaken. Toen ik wilde inchecken was ook net de Kiwi-experience bus aangekomen. Dit is een bus vol met backpackers die eigenlijk maar voor 2 dingen naar Nieuw-Zeeland zijn gekomen: dronken worden en feesten. Op zich wel gezellig maar niet als hun ook allemaal willen inchecken met 30 tegelijk. Hierdoor ben ik dan wel weer aan de praat geraakt met een paar nederlandse meisjes dus echt verschrikkelijk was het ook weer niet... ;)

De volgende dag ben ik met een kajaktour meegegaan het meer op. En ja hoor je raadt het al... focking ongelovelijk niet normaal MOOI!! Blauwe lucht, transparant blauw water waardoor je de vissen kon zien zwemmen en een lekker zonnetje. Beter kan het gewoon niet worden! Na een enorme dag genieten (en soms zwemmen omdat de kano omsloeg) heeft Ben, de kanoinstructeur mij afgezet langs de doorgaande weg naar Queenstown zodat ik weer verder kon liften.

Gelukkig ging het liften nog steeds redelijk makkelijk en binnen 10 minuten had ik een ritje naar Queenstown te pakken. Na een soort alpenritje door de bergen van een uurtje was ik alweer in Queenstown. Dit is trouwens ook dezelfde stad waar Maaike stage loopt voor 8 maanden dus toen ik al me spulletjes had uitgepakt in het hostel heb ik haar meteen even gebeld en hebben we afgesproken om een drankje te drinken in de kroeg naast het hostel. Zo gezegd zo gedaan. Het is alleen wel echt ongelovelijk raar om iemand tegen te komen die je uit Nederland kent in Nieuw-Zeeland. Helemaal als je bedenkt dat het helemaal aan de andere kant van de wereld is. Achja het is echt waar, het is een kleine wereld.

In totaal ben ik 5 dagen lang in Queenstown gebleven en ik heb me hier uitstekend vermaakt. S'avonds was het vooral stappen (met Maaike natuurlijk!) en overdag de meest achtelijke dingen doen zoals: bungiejumpen van 134 meter hoogte, raften en hydrospeeden. Bij het bungiejumpen dacht ik serieus dat ik dood ging want de grond kwam voor mij wel heel erg dichtbij maar aan de ander kant was het ook wel heel erg gaaf en de foto's en het filmpje zijn wel super mooi geworden (het filmpje zal ik nog op internet zetten) En hydrospeeden is met een bodyboard een wilde rivier in gaan en proberen niet te verzuipen, wat soms best moeilijk was maar uiteindelijk is het helemaal goed gekomen.

Helaas kosten al die dingen ook mega veel geld dus na 5 dagen moest ik toch echt wel weer verder anders gaat het echt veel te snel met mijn geld. Gisteren ben ik dus weer verder gaan liften vanaf Queenstown naar Christchurch. Dit ging alleen iets minder makkelijk dan de vorige keren, want rond Queenstown stopten er een uur lang geen auto's voor mij. Maar gelukkig stopte er uiteindelijk een man die mij een dorpje verderop kon brengen. Nouja beter dan niets toch!? En geloof het of niet maar toen ik daar langs de weg stond met mijn duim omhoog, stopte meteen de 3e auto (ookal was Christchurch nog 6 uur rijden) Om ongeveer 18uur kwam ik aan in Christchurch.

Vandaag was mijn eerste hele dag in Christchurch en ik heb weer ff lekker de toerist uit kunnen hangen. Je weet wel langs alle bezichtigingen lopen en veel foto's maken netzoals een Japaner.

Vanavond wordt een heel kort nachtje voor mij want het is nu al bijna 23.30uur en om 3.30uur moet ik alweer wakker worden omdat om 6.35uur mijn vlucht weer vertrek naar Australië. Aan de ene kant vind ik het wel jammer dat ik nu alweer weg moet uit Nieuw-Zeeland want er is hier nog zoveel te zien en zoveel te doen. Maar ik heb ook weer heel veel zin in Australië. Lekker de woestijn en andere dingen van Australië zien die ik tot nu toe nog niet heb gezien.

Nou hehe dat was het geloof ik allemaal weer. Als je het niet allemaal gelezen heb begrijp ik het best want het lijkt wel alsof ik heel boek aan het schrijven ben over mijn 12 dagen Nieuw-Zeeland maar ik vond het gewoon te zonde om sommige dingen eruit te halen. En het is en blijft gewoon een fantastisch land met fantastische mensen en reizigers erin. Ik spreek jullie weer als ik midden in de woestijn zit in Australië!

Laterzzz!!!

UPDATE 12-02-2009:
Morgen vertrek ik om 5.30uur lokale tijd (veel te VROEG!) met een woenstijntour van 6 dagen de outback in. Dit betekend dat ik voorlopig geen internet en telefoonbereik heb. Als ik weer terug ben in de bewoonde wereld zal ik wel weer wat van me laten horen. En als het goed is kan ik jullie dan ook vertellen hoe Ayers Rock/Uluru eruit ziet!